-
1 im Bunde mit
im Bunde mitin vereniging, samen met -
2 mit jemandem im Bunde sein
mit jemandem im Bunde seinêtre le complice de quelqu'un -
3 mit jemandem im Bunde sein
estar aliado con alguien -
4 mit dir im Bünde ist mir nicht bange
нареч.Универсальный немецко-русский словарь > mit dir im Bünde ist mir nicht bange
-
5 mit im Bünde stehen
-
6 im Bunde sein
предл.общ. (mit j-m) быть в заодно (с кем-л.) -
7 im Bunde stehen
предл.общ. (mit j-m) быть в союзе (с кем-л.) -
8 Die Fische streben nach tieferem Grunde, der Mensch ist gern mit dem Glück im Bunde.
предл.посл. Рыба ищет, где глубже, а человек где лучше.Универсальный немецко-русский словарь > Die Fische streben nach tieferem Grunde, der Mensch ist gern mit dem Glück im Bunde.
-
9 Bund
m; -, kein Pl.; Abk. ( Bund für Umwelt und Naturschutz Deutschland ) German union for environmental and nature concerns* * *der Bund(Bündel) bunch; bundle;(Hosenbund) waistband;(Union) confederation; union; alliance* * *[bʊnt] -, no pl abbr ≈ German union for environmental and nature concerns* * *der2) (people, societies, unions, states etc joined together for a common purpose: the International Federation of Actors.) federation3) (a union of persons, nations etc for the benefit of each other: the League for the Protection of Shopkeepers.) league4) (the part of a pair of trousers, skirt etc which goes round the waist: The waistband of this skirt is too tight.) waistband* * *<-s>m kein pl Abk von Bund für Umwelt und Naturschutz Deutschland German environment and nature protection agency* * *Ider; Bund[e]s, Bünde1) (Verband, Vereinigung) association; society; (Bündnis, Pakt) allianceder Dritte im Bunde — (fig.) the third in the trio
den Bund der Ehe eingehen, den Bund fürs Leben schließen — (geh.) enter into the bond of marriage
2) (föderativer Staat) federation3) (ugs.): (Bundeswehr) forces plbeim Bund — in the forces pl.
4) (an Röcken od. Hosen) waistbandIIdas; Bund[e]s, Bunde bunch* * *Bund1 m; -(e)s, Bündeein Bund zweier Länder an alliance between two nations;einen Bund schließen mit enter into an alliance with;2. POL, Ggs Länder:der Bund the Federal Government;Bund und Länder the Federal Government and the Länder ( oder Lands)der Bund the army;beim Bund in the army;er muss zum Bund he’s got to do his national serviceden Bund fürs Leben schließen geh enter into the bond of marriage, take marriage vows;der Dritte im Bunde the third in the trio;im Bunde mit together with, in association with5. BIBEL covenant7. an der Gitarre etc: fretBund2 n; -(e)s, -(e) (Bündel) bundle; Schlüssel, Radieschen etc: bunch; Heu, Stroh: truss; Baumwolle, Flachs hank* * *Ider; Bund[e]s, Bünde1) (Verband, Vereinigung) association; society; (Bündnis, Pakt) allianceder Dritte im Bunde — (fig.) the third in the trio
den Bund der Ehe eingehen, den Bund fürs Leben schließen — (geh.) enter into the bond of marriage
2) (föderativer Staat) federation3) (ugs.): (Bundeswehr) forces plbeim Bund — in the forces pl.
4) (an Röcken od. Hosen) waistbandIIdas; Bund[e]s, Bunde bunch* * *-e m.alliance n.association n.bunch n.(§ pl.: bunches)bundle n.confederation n.federation n.flange n.league n.truss n.(§ pl.: trusses) -
10 Bund
I.
1) der Bund mit gleichgesinnter Pers сою́з. der Bund der Ehe < fürs Leben> бра́чный сою́з. mit jdm. den Bund der Ehe < fürs Leben> eingehen вступа́ть /-ступи́ть в бра́чный сою́з <сочета́ться ipf/pf у́зами бра́ка> с кем-н. sich die Hand zum Bunde reichen скрепля́ть /-крепи́ть свой сою́з рукопожа́тием. mit jdm. im Bunde sein < stehen> быть <находи́ться > в сою́зе с кем-н. im Bunde mit jdm. в сою́зе <заодно́> с кем-н.2) der Bund organisierter Zusammenschluß сою́з. Föderation (кон)федера́ция. Bund und Länder BRD федера́ция и зе́мли
II.
-
11 Bund
Bund1〈m.; Bund(e)s, Bünde〉1 bond, verbond, vereniging ⇒ partij, groep, federatie4 bondsregering, federale, nationale, centrale regering♦voorbeelden:der Alte und der Neue Bund • het Oude en het Nieuwe Verbondden Bund fürs Leben schließen • in de echt, het huwelijk tredenim Bunde mit • in vereniging, samen metmit jemandem im Bunde sein, stehen • met iemand verbonden zijn5 beim Bund sein • (a) bij het leger zijn; (b) in dienst zijn • 〈 (c) informeel〉 werkzaam zijn op een ministerie————————Bund2〈o.; Bund(e)s, Bunde〉2 bundel, pak -
12 Bund
einen Bund schließen slutte et forbund;im Bunde mit jemandem i forening med én; -
13 commercium
commercium, ī, n. (com u. merx), der kaufmännische Verkehr, I) eig. u. meton.: a) eig., der Waren-, Handels-, Kaufverkehr, Handel, earum gentium, Liv.: Thraces commercio faciles, Liv.: commercio prohibere alqm, Sall. u. Liv.: diversas gentes commercio miscere, Plin. pan.: si commercio locus est, wenn ein Handel stattsinden soll (bildl.), Cic. ep. ad Brut. – u. Plur., commercia victus gratiā invecta, Plin.: commercia tollere, Flor. – m. Ang. wessen? (womit?) durch Genet., c. sericorum (mit seidenen Stoffen), Sen.: primi turis commercium fecere maximeque exercent, Plin.: postquam (gemmae margaritaeque) vitiorum commercium (den Handel mit diesen verderblichen Luxusartikeln) vulgavere in exteras gentes, Curt. 8, 9 (31), 19. – b) meton.: α) das Erwerbsrecht durch Handel, -durch Kauf, Recht zum Ankauf, -zur Einfuhr, Handelsrecht, Kaufrecht, Marktrecht u. Verkehrsrecht (Recht, Geschäfte zu machen) übh., non est alci commercium, Cic.: commercium in eo agro nemini est, Cic. – m. Ang. wessen? durch obj. Genet., non est alci commercium istarum rerum cum alqo, Cic.: ut denorum equorum iis commercium esset, Liv.: neque conubium neque commercium agrorum aedificiorumque inter se cuiquam extra fines regionis suae esse, Liv.: salis commercium dedit (Ggstz. sale invecto uti vetuit), Liv. – β) der Handelsartikel, die Ware, bes. im Kriege die Zufuhr, der Proviant, commercio laborare, Frontin. 2, 5, 14. – m. Genet., commercium annonae impedire, die Zufuhr an Lebensmitteln, Liv. epit. 127: pecuniae commercium de piratica mutuatur, die Geldbedürfnisse, Iustin. 9, 1, 5. – Plur., commercia militaria, Plin. 35, 168: in bellis semper commerciorum curam habere, Plin. 26, 19. – γ) der Handelsort, Marktplatz, commercia ea et litora peragravit, Plin. 37, 45 (wo Detlefsen ohne Not commercia exercuit et etc.): per Assyriae trahitur commercia ripae, Claud. in Eutr. 1, 58. – II) übtr., der Verkehr, Austausch, Umgang, die Gemeinschaft, a) übh., m. Genet. pers. (mit), plebis, Liv.: aliarum gentium, Curt. – m. Genet. rei, iuris praebendi repetendique, Liv.: dandi et accipiendi beneficii, Val. Max.: loquendi audiendique, Tac.: studiorum communium, Suet.: linguae, Liv. (u. so commercia linguae, Ov.): sermonis, Plin.: sermonum, Liv.: epistularum, Vell. u. Sen. – commercium epistularum inter se frequentare, Sen.: commercium sermonum facere, Liv.: non commercio linguae nobiscum cohaerere, Curt.: belli commercia (Kriegsverkehr = Loskaufen der Gefangenen, Schließen eines Waffenstillstandes u. dgl.) tollere, Verg., od. dirimere, Tac.: commercio hominum frui vetuit, Suet.: veto esse tale luminis commercium, Phaedr.: sunt commercia caeli, wir haben Verkehr mit den Göttern, Ov. – mit cum u. Abl., est alci c. cum alqo, Plaut.: habere commercium cum alqo (auch bildl. cum virtute), Cic.: quodam cum fluctibus procellisque commercio debellare regem, gleichsam im Bunde mit usw., Flor. – b) der buhlerische Umgang, cum ea quoque etiam mihi fuit commercium, Plaut. truc. 94: libidinis commercium habere cum alqa, Val. Max. 8, 2, 2: quosdam obsides dilexisse commercio mutui stupri, Suet. Cal. 36, 1. – c) das geheime Einverständnis, versteckte Spiel, Cod. Theod. 8, 1, 15; 13, 11, 4. – / Nbf. commers, Plaut. Stich. 519 G.; vgl. Studemund im Hermes 1, 290 f.
-
14 commercium
commercium, ī, n. (com u. merx), der kaufmännische Verkehr, I) eig. u. meton.: a) eig., der Waren-, Handels-, Kaufverkehr, Handel, earum gentium, Liv.: Thraces commercio faciles, Liv.: commercio prohibere alqm, Sall. u. Liv.: diversas gentes commercio miscere, Plin. pan.: si commercio locus est, wenn ein Handel stattsinden soll (bildl.), Cic. ep. ad Brut. – u. Plur., commercia victus gratiā invecta, Plin.: commercia tollere, Flor. – m. Ang. wessen? (womit?) durch Genet., c. sericorum (mit seidenen Stoffen), Sen.: primi turis commercium fecere maximeque exercent, Plin.: postquam (gemmae margaritaeque) vitiorum commercium (den Handel mit diesen verderblichen Luxusartikeln) vulgavere in exteras gentes, Curt. 8, 9 (31), 19. – b) meton.: α) das Erwerbsrecht durch Handel, -durch Kauf, Recht zum Ankauf, -zur Einfuhr, Handelsrecht, Kaufrecht, Marktrecht u. Verkehrsrecht (Recht, Geschäfte zu machen) übh., non est alci commercium, Cic.: commercium in eo agro nemini est, Cic. – m. Ang. wessen? durch obj. Genet., non est alci commercium istarum rerum cum alqo, Cic.: ut denorum equorum iis commercium esset, Liv.: neque conubium neque commercium agrorum aedificiorumque inter se cuiquam extra fines regionis suae esse, Liv.: salis commercium dedit (Ggstz. sale invecto uti vetuit), Liv. – β) der————Handelsartikel, die Ware, bes. im Kriege die Zufuhr, der Proviant, commercio laborare, Frontin. 2, 5, 14. – m. Genet., commercium annonae impedire, die Zufuhr an Lebensmitteln, Liv. epit. 127: pecuniae commercium de piratica mutuatur, die Geldbedürfnisse, Iustin. 9, 1, 5. – Plur., commercia militaria, Plin. 35, 168: in bellis semper commerciorum curam habere, Plin. 26, 19. – γ) der Handelsort, Marktplatz, commercia ea et litora peragravit, Plin. 37, 45 (wo Detlefsen ohne Not commercia exercuit et etc.): per Assyriae trahitur commercia ripae, Claud. in Eutr. 1, 58. – II) übtr., der Verkehr, Austausch, Umgang, die Gemeinschaft, a) übh., m. Genet. pers. (mit), plebis, Liv.: aliarum gentium, Curt. – m. Genet. rei, iuris praebendi repetendique, Liv.: dandi et accipiendi beneficii, Val. Max.: loquendi audiendique, Tac.: studiorum communium, Suet.: linguae, Liv. (u. so commercia linguae, Ov.): sermonis, Plin.: sermonum, Liv.: epistularum, Vell. u. Sen. – commercium epistularum inter se frequentare, Sen.: commercium sermonum facere, Liv.: non commercio linguae nobiscum cohaerere, Curt.: belli commercia (Kriegsverkehr = Loskaufen der Gefangenen, Schließen eines Waffenstillstandes u. dgl.) tollere, Verg., od. dirimere, Tac.: commercio hominum frui vetuit, Suet.: veto esse tale luminis commercium, Phaedr.: sunt commercia caeli, wir haben Verkehr mit den Göttern, Ov. – mit cum————u. Abl., est alci c. cum alqo, Plaut.: habere commercium cum alqo (auch bildl. cum virtute), Cic.: quodam cum fluctibus procellisque commercio debellare regem, gleichsam im Bunde mit usw., Flor. – b) der buhlerische Umgang, cum ea quoque etiam mihi fuit commercium, Plaut. truc. 94: libidinis commercium habere cum alqa, Val. Max. 8, 2, 2: quosdam obsides dilexisse commercio mutui stupri, Suet. Cal. 36, 1. – c) das geheime Einverständnis, versteckte Spiel, Cod. Theod. 8, 1, 15; 13, 11, 4. – ⇒ Nbf. commers, Plaut. Stich. 519 G.; vgl. Studemund im Hermes 1, 290 f.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > commercium
-
15 amicitia
amīcitia, ae, f. (amicus), die Freundschaft (Ggstz. inimicitia), I) eig.: a) in bürgerlichen, gesellschaftlichen Verhältnissen, caritas et amicitia hominum, Cic.: amicitia vetus, Cic.: magna, innige, Cic.: amicitia intima, Nep.: est mihi amicitia cum alqo, Cic.: amicitia est inter alqos, Cic. (so auch ex quo firmiorem inter nos fore amicitiam, Ter.): amicitiam facere, iungere, gerere, dimittere, discindere, dissociare, dissolvere, Cic.: conferre se in amicitiam et fidem alcis, Cic.: alqm libenter in amicitiam accipere, Cic.: in amicitia manere, Cic.: amicitiam renuntiare, Cic.: esse in amicitia cum alqo, Nep.: aut propinquitate aut amicitiā contingere alqm, Liv.: multos amicitiā comprehendere, Cic.: Plur., amicitiae igni perspectae, Cic.: quaerere opes et amicitias, Hor.: amicitias coniungere, Cic.: amicitiae immortales, mortales inimicitiae debent esse, Liv.: conciliare amicitiarum studia (Ggstz. retinere), Iustin. – b) in politischen Verhältnissen, das Freundschaftsbündnis, zwischen zwei Völkern od. deren Oberhäuptern, amicitia et (ac) foedus, Sall.: amicitia ac societas od. societasque, Sall.: societas et amicitia od. amicitiaque, Cic. u. Sall.: amicitiae foedus, Sall.: amicitiam petere, appetere, Caes.: firmissima est inter pares amicitia, Curt.: accedere ad amicitiam alcis, Caes.: ceteros reges in amicitiam recipere, Sall.: in amicitiam populi Romani venire, Liv.: per Treveros venire Germanis in amicitiam, Caes.: in amicitia manere, Caes.: in amicitia cum fide permanere, Liv.: omni tempore in fide atque amicitia civitatis Aeduae fuisse, Caes.: sibi populoque Romano perpetuam gratiam atque amicitiam cum eo futuram, Caes.: permultos annos in amicitia fuisse, Liv.: amicitiam facere, Caes.: pacem atque amicitiam cum rege facere, Iustin.: amicitiam coniungere, Curt.: civitates in amicitia continere, Caes.: alqm a Caesaris amicitia avertere, Caes.: amicitiam Romanorum sequi, am Bunde mit den R. festhalten, Caes.: u. so amicitiam fidemque populi Romani sequi, Cic.: Caesaris amicitiam sequi, sich auf Cäsars Seite schlagen, Caes.: amicitiam sequi Atticorum, ein Bündnis mit den A. zu schließen suchen, Nep.: cum proximis civitatibus pacem et amicitiam confirmare, Caes.: Plur., amicitias parare, Sall.: regum amicitias sequi, die Fr. der Könige suchen, Sen. ep. – c) unter lebl. Gegenständen, die Sympathie, Verträglichkeit (Ggstz. odium), Plin.: unter Pflanzen, am. vitium, Plin.: am. rutae cum fico, Plin. – II) meton., wie unser Freundschaft = Freunde, Sing., afflicta amicitia (Ggstz. florens am.), Cic. Quinct. 93: hospitem nisi ex amicitia domini raro accipiat, Col.: Domitius Celer, ex intima eius amicitia, Tac. – Plur., parcet amicitiis et dignitatibus, Freunde u. Beamte, Cic.: increpuit amicitias muliebres, Tac. – / Arch. Genet. amicitiai, Lucr. 3, 83.
-
16 amicitia
amīcitia, ae, f. (amicus), die Freundschaft (Ggstz. inimicitia), I) eig.: a) in bürgerlichen, gesellschaftlichen Verhältnissen, caritas et amicitia hominum, Cic.: amicitia vetus, Cic.: magna, innige, Cic.: amicitia intima, Nep.: est mihi amicitia cum alqo, Cic.: amicitia est inter alqos, Cic. (so auch ex quo firmiorem inter nos fore amicitiam, Ter.): amicitiam facere, iungere, gerere, dimittere, discindere, dissociare, dissolvere, Cic.: conferre se in amicitiam et fidem alcis, Cic.: alqm libenter in amicitiam accipere, Cic.: in amicitia manere, Cic.: amicitiam renuntiare, Cic.: esse in amicitia cum alqo, Nep.: aut propinquitate aut amicitiā contingere alqm, Liv.: multos amicitiā comprehendere, Cic.: Plur., amicitiae igni perspectae, Cic.: quaerere opes et amicitias, Hor.: amicitias coniungere, Cic.: amicitiae immortales, mortales inimicitiae debent esse, Liv.: conciliare amicitiarum studia (Ggstz. retinere), Iustin. – b) in politischen Verhältnissen, das Freundschaftsbündnis, zwischen zwei Völkern od. deren Oberhäuptern, amicitia et (ac) foedus, Sall.: amicitia ac societas od. societasque, Sall.: societas et amicitia od. amicitiaque, Cic. u. Sall.: amicitiae foedus, Sall.: amicitiam petere, appetere, Caes.: firmissima est inter pares amicitia, Curt.: accedere ad amicitiam alcis, Caes.: ceteros reges in amicitiam recipere, Sall.: in amicitiam populi Romani venire,————Liv.: per Treveros venire Germanis in amicitiam, Caes.: in amicitia manere, Caes.: in amicitia cum fide permanere, Liv.: omni tempore in fide atque amicitia civitatis Aeduae fuisse, Caes.: sibi populoque Romano perpetuam gratiam atque amicitiam cum eo futuram, Caes.: permultos annos in amicitia fuisse, Liv.: amicitiam facere, Caes.: pacem atque amicitiam cum rege facere, Iustin.: amicitiam coniungere, Curt.: civitates in amicitia continere, Caes.: alqm a Caesaris amicitia avertere, Caes.: amicitiam Romanorum sequi, am Bunde mit den R. festhalten, Caes.: u. so amicitiam fidemque populi Romani sequi, Cic.: Caesaris amicitiam sequi, sich auf Cäsars Seite schlagen, Caes.: amicitiam sequi Atticorum, ein Bündnis mit den A. zu schließen suchen, Nep.: cum proximis civitatibus pacem et amicitiam confirmare, Caes.: Plur., amicitias parare, Sall.: regum amicitias sequi, die Fr. der Könige suchen, Sen. ep. – c) unter lebl. Gegenständen, die Sympathie, Verträglichkeit (Ggstz. odium), Plin.: unter Pflanzen, am. vitium, Plin.: am. rutae cum fico, Plin. – II) meton., wie unser Freundschaft = Freunde, Sing., afflicta amicitia (Ggstz. florens am.), Cic. Quinct. 93: hospitem nisi ex amicitia domini raro accipiat, Col.: Domitius Celer, ex intima eius amicitia, Tac. – Plur., parcet amicitiis et dignitatibus, Freunde u. Beamte, Cic.: increpuit amicitias muliebres, Tac. – ⇒ Arch. Genet.————amicitiai, Lucr. 3, 83.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > amicitia
-
17 Ampsivarii
Ampsivariī, ōrum, m., eine germanische Völkerschaft zu beiden Seiten der Niederems, die im Bunde mit den chaukischen Völkern die Cherusker gegen die Römer unterstützte, Tac. ann. 2, 8 u.a.
-
18 Ampsivarii
Ampsivariī, ōrum, m., eine germanische Völkerschaft zu beiden Seiten der Niederems, die im Bunde mit den chaukischen Völkern die Cherusker gegen die Römer unterstützte, Tac. ann. 2, 8 u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Ampsivarii
-
19 Bund
n вязанка, связка; (Kräuter usw.) пучок, букетик -
20 Bund
2. па́чка, пучо́к; мото́к (ме́ра)Alter [Neuer] Bund библ. Ве́тхий [Но́вый] заве́тeinen Bund schließen вступи́ть в сою́з, заключи́ть сою́зden Bund fürs Leben schließen, den Bund der Ehe eingehen сочета́ться у́зами бра́каmit j-m im Bunde stehen быть в сою́зе с кем-л., сою́зничать с кем-л.mit dir im Bunde ist mir nicht bange ря́дом с тобо́й мне не стра́шноsich [einander] die Hand zum Bunde reichen скрепи́ть свой сою́з рукопожа́тиемsich zu einem Bunde zusammenschließen сплоти́ться в сою́зBund II m -(e)s, Bünde сою́з, объедине́ние, о́бщество (организа́ция)Bund II m -(e)s, Bünde сою́з (госуда́рств); ли́га; (кон)федера́ция; сою́зное госуда́рство; федерати́вное госуда́рство (напр., о ФРГ, А́встрии, Швейца́рии)Gesetzgebung des Bundes федера́льное законода́тельствоHaushaltsplan des Bundes федера́льный бюдже́тBund II m -(e)s, Bünde по́яс (оде́жды), корса́ж (ю́бки); во́рот (руба́шки); türkischer Bund тюрба́нBund II m -(e)s, Bünde кул. ба́ба, кули́чBund II m -(e)s, Bünde тех. наварно́е кольцо́; борт, поясо́к, запле́чик, хому́тик; свя́зка, фла́нецBund II m -(e)s, Bünde pl муз. лады́ (инструме́нтов)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Bunde — Wappen Deutschlandkarte … Deutsch Wikipedia
Bünde — Wappen Deutschlandkarte … Deutsch Wikipedia
Bunde (Begriffsklärung) — Bunde ist der Name einer Gemeinde in Niedersachsen, siehe Bunde der Name eines Dorfes in der niederländischen Gemeinde Meersen, Bunde (Niederlande) Bunde ist der Familienname folgender Personen: Armin Bunde (* 1947), deutscher theoretischer… … Deutsch Wikipedia
Bünde — Bünde, 1) sonst Kreis im preußischen Regierungsbezirk Minden, 51/4 QM.; 40,400 Ew., jetzt mit Herfort vereinigt; 2) Hauptstadt darin, an der Else; Garnspinnerei u. Weberei; 1550 Ew. Hier ein gegen Gicht u. Lähmungen heilsamer Eisenquell, der aber … Pierer's Universal-Lexikon
Mit Fried und Freud — ich fahr dahin Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Mit Fried und Freud ich fahr dahin (en français « Je pars en paix et joie ») est le texte en allemand du cantique de Siméon (Luc… … Wikipédia en Français
Bünde (Buchbinderei) — Deutlich sichtbare Bünde im Lederrücken von Büchern Heftbünde an einem … Deutsch Wikipedia
Bünde (Westf) — Bahnhof Bünde (Westf) Gleise 2 und 3 (Blick von Osten) Bahnhofsdaten … Deutsch Wikipedia
Bunde (Niederlande) — St. Agneskirche Bunde (Limburgisch: Bung) ist ein Dorf mit rund 5 800 Einwohnern in der niederländischen Gemeinde Meerssen unweit von Maastricht und in direkter Nachbarschaft des Julianakanals. Bis 1981 war Bunde eine eigenständige Gemeinde. Ein… … Deutsch Wikipedia
Bünde — I Bünde, Singular Bund, das, (e)s, bei bestimmten europäischen (z. B. Laute, Gitarre) und außereuropäischen (z. B. Vina) Saiteninstrumenten auf dem Griffbrett angebrachte feste Querleisten oder um den Hals gebundene Darmschlingen zum genaueren… … Universal-Lexikon
Mit Fried und Freud ich fahr dahin — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Mit Fried und Freud ich fahr dahin (en français « Je pars en paix et joie ») est le texte en allemand du cantique de Siméon (Luc 2:26 32), et un … Wikipédia en Français
Amt Bünde — Wappen Deutschlandkarte … Deutsch Wikipedia